Το έργο «Λάβαρα» του Γ. Χουλιαρά, που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Συμποσίου Γλυπτικής, είναι φτιαγμένο από ανοξείδωτο μέταλλο και είναι τοποθετημένο σε βάση από οπλισμένο σκυρόδεμα και μάρμαρο. Οι κυματοειδείς επιφάνειές του δίνουν την «ιδέα» σημαίας- φλόγας που κυματίζει στον αέρα. Τα κάθετα κοντάρια-στηρίγματα των λαβάρων διασταυρώνονται με τις κυματοειδής οριζόντιες επιφάνειες σε κάποια σημεία και μοιάζουν να αποτελούν το σημείο σύνδεσής τους με το γήινο στοιχείο. Με δεδομένο ότι το έργο παραπέμπει σε λάβαρα- σύμβολα της επανάστασης, θα μπορούσε κανείς να συλλογιστεί ότι αναφέρεται σε μια εξέγερση, μια επανάσταση που ενδέχεται να προκαλέσει πολλές μεταβολές σε οποιασδήποτε μορφής κατεστημένο. Όμως, επειδή είναι τοποθετημένο στον χώρο του Πανεπιστημίου, υποθέτει κανείς ότι υπαινίσσεται μια επανάσταση του πνεύματος και του νου, εναντίον των προκαταλήψεων και της άγνοιας. Υποδηλώνει δηλαδή, την ορμή της ψυχής να απελευθερωθεί και να κατακτήσει.